Bâa ngâ : barbă

Yângâ tî Ênnde

Sepe

Pandôo

Sepe

barba \ˈbar.ba\ linô gâlï

  1. (Sêndâ-saterê) kûâ tî yângâ, sombere
    • Li occhi ha vermigli, la barba unta e atra, / e 'l ventre largo, e unghiate le mani;— (Dante AlighieriLa Divina Commedia , Inf. VI, 16, 17.)

Âmbupa-môlengê

Sepe

Pandôo

Sepe

barba \sêndagô ?\

  1. (Sêndâ-saterê) kûâ tî yângâ

Kataläan

Sepe

Pandôo

Sepe

barba \sêndagô ?\ linô gâlï

  1. kûâ tî yângâ, sombere

Âpendâsombere

Sepe
  • un home amb barba

Yângâ tî Latêen

Sepe

Pandôo

Sepe

barba \ˈbar.ba\

 

barba \ˈbar.ba\

  1. (Sêndâ-saterê) kûâ tî yângâ, sombere
    • barbam vellere alicui, — (Horace S. 1 )
    • barbam sapientem pascere, — (Horace- )
    • aurea barba, — (Cicéron- )
    • licet auream barbam habeas, Petr.
    • barbam demittere (promittere, submittere)
    • barbam tondere (abradere, recidere, resecare, ponere)

Yângâ tî Oksitanïi

Sepe

Pandôo

Sepe

barba \sêndagô ?\

  1. gbe tî yângâ, gbengbângbâ

Yângâ tî Pûra

Sepe

Pandôo

Sepe
 
barba

barba \sêndagô ?\

  1. (Sêndâ-saterê) kûâ tî yângâ, sombere