fojno
Yângâ tî Esperanto
SepePandôo
Sepefojno \ˈfoj.no\
- pêrëkôbe
- Kiam la bovo entiris la veturilon kun greno en la grenejon, tiam la besto devas kontentiĝi kun fojno. — (Louis-Lazare Zamenhof, La rabistoj , 1908)
- De kampoj kaj herbejoj la aero portis odoron de falĉita kaj sekiĝanta fojno. — (Stellan Engholm, Al Torento , 1930)