káča

Bâa ngâ : kaca

Yângâ tî Tyêki

Pandôo

káča \sêndagô ?\ linô gâlï

1. (Tî kûne) bokôo (nyïbokôo, wâlï-bokôo ...)
   • Stával tam kolotoč s dřevěnými koníky, káčami a jeleny. — (Vladimír Škutina, Sága rodu Koželuhů , 1992)