mètge

Bâa ngâ : metge

Yângâ tî Oksitanïi

Pandôo

mètge \ˈmɛd͡ʒe\ linô kôlï

1. wanganga
   • Sul matin, desesperada, faguèt, e mai siá un dimenge, sonar lo mètge, lo sénher Falgairac de Sant-Just que venguèt lèu amb la cavala.