Yângâ tî Esperanto

Sepe

Pandôo

Sepe

pomarbo \po.ˈmar.bo\

  1. këpôme
    • La junulo sin etendis sur benko sub sovaĝa pomarbo. — (KabeFratoj Grimm – Elektitaj Fabeloj , 1906)
    • Tie staris blankaj stelformaj lilioj kun sangruĝaj stamenoj, ĉielbluaj tulipoj, kiuj briletis en la vento, kaj pomarboj, kies pomoj tute similis grandajn brilantajn sapajn vezikojn. — (Louis-Lazare ZamenhofFabeloj de Andersen 2 , 1916)