Yângâ tî Galicien

Pandôo

praia \ˈpɾaja̝\ linô gâlï

ndömbütü
- « A praia estaba chea de xente. »— (Eduardo Moreiras, Fogo solto , Ediciós do Castro, 1976 → dîko mbëtï).
- « Algunha gaivota pousábase e levantaba a voo na praia valdeira. »— (Xavier Alcalá, A nosa cinza , Editorial Follas Novas, 1980 → dîko mbëtï).
- « Desde as estradas retortas albiscábanse praias grandes, enfrontadas ó mar; moi batidas. »— (Ramiro Fonte, « O único magnate » na As regras do xogo , Edicións do Cumio → dîko mbëtï).