ti-kêr

Yângâ tî Breton

Pandôo

ti-kêr \tiˈkɛːr\ linô kôlï

1. dagbätä, lamerï
   • Ha da unnek eur diouzh ar mintin ar vanifestadeg vras dirak an ti-kêr. — (Goulc’han Kervella, Brezel ar Rigadell , Al Liamm, 1994, lêmbëtï 171)