cap
Pandôo 1
Sepecap \ˈkæp\
- kepïi
- kepëe
- He turned and saw an agitated figure in school cap and raincoat waving his arms like windmill sails and pointing to a companion who appeared to be admiring the scenery on the far side of the park railings. — (Anthony Buckeridge, Thanks to Jennings , Collins, 1958)
- yângâ
- busöon
Pandôo
Sepecap \kap\
Kataläan
SepePandôo
Sepecap \sêndagô ?\
- (Sêndâ-saterê) li
- (Zäzämä) li
- (Sêndâsêse) kâpe
- mbâgë, yângâ
- Al cap de dues hores, ha pogut sortir del comissariat.
- (Turûgu) kaporäle
- mokönzi
- ôko pëpe
Pasûndâ wâwa
Sepecap \sêndagô ?\
Yângâ tî Oksitanïi
SepePandôo
Sepecap \ˈkap\ linô kôlï
- (Sêndâ-saterê) li
- bon/bòn cap
- maichant cap
- pèrdre lo cap
- cridar a plen cap/a plen de cap
- cap levat
- tombar de cap
- cap a cap/cat e cap
- cap de ma bita
- far son cap
- çò qu’a al cap, o a pas als pès
- La calandreta ei cap leugèr
La calandreta ei cap leugèr
E l’esparvèr tròp mensongèr
Aussau, mas amoretas
Aussau, jo m’en vau. — (« Lo verdurèr (chanson bérnaise) » na Cançon vòla - Chants languedociens et gascons , Kakauka 1979, CRDP Toulouse)
- mokönzi, patröon
- cap de jovent
- cap de familha
- cap de justícia
- cap de rengueta
- Tu siás cap e causa d’aquò.
- kâpe
- lo cap d’Agde
- cap de còsta
- töngö-ndâ, ndâ, mbâgë
- es un ase cap e tot
- c’est un âne bâté
Pasûndâ wâwa
Sepecap \kap\
- ôko pëpe
- Lo cocut, el, aviá pas cap de nom. — (« Lo Pont del siure » na Joan Bodon, Los Contes dels Balssàs )
Pandôo
Sepecap \ˈkap\