trugarez

Yângâ tî Breton

Pandôo

trugarez \try.ˈɡɑː.re(s)\ linô gâlï

1. vundü, nzöbê
   • Ho cʼhasset am euz a-raok eme JakokModèle:SIC, evit ma kavjenn trugarez dirag va Aotrou. — (Histor zantel , in Feiz ha Breiz, n^o 54, 10/2/1866, lêmbëtï 42)
2. singîla
   • Goude ar glav e skign an heol e vannoù tomm e dibenn an hañv, ha laboused distagellet a gan o zrugarez gant ur geiz sederaet. — (A. H., Koadour Kerneblecʼh , in Al Liamm, niv. 50, Mae–Mezheven 1955, lêmbëtï 10)
   • Gant ar spi e komprenot mat ac'hanomp e kasomp deoc'h en a-raok, Aotrou Pennrener, hon trugarezioù. — (Skingomz ha skinwel, Lizher da Bennrener an O.R.T.F. , in Al Liamm, niv. 157, Meurzh-Ebrel 1973, lêmbëtï 168)

Ngëmä

trugarez \try.ˈɡɑː.re(s)\ linô gâlï

1. singîla
   • « Ya, ya, barrek oun war ar micheriou-se. Mont a ran dioustu da welout. Kenavo, ha trugarez ». — (« 

• • 82 » na Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al louarn , 1936)

1. • Trugarez, tad-kozh, ha Doue d'ho pennigo ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl , 1984-1994, III,lêmbëtï 180)
   • « Trugarez, Aotrou abad, a-greiz kalon ! » — (Roperzh ar Mason, Evit ket ha netra , 1951)
2. (Könöngö) sêmbîrî, zïängö-lêgë